Computers zijn fysiek met elkaar verbonden via verschillende methoden, maar de meest gebruikelijke manier om de fysieke link te beschrijven is via kabels waarin diverse materialen zitten. Het meest voorkomende *materiaal* in de kabels die worden gebruikt voor gegevensoverdracht is koper .
Terwijl glasvezelkabels gebruik maken van glas of kunststof komen steeds vaker voor voor langeafstandsverbindingen met hoge bandbreedte, koper blijft dominant voor kortere afstanden en veel lokale netwerktoepassingen vanwege de kosteneffectiviteit en het gebruiksgemak. Er bestaan verschillende soorten koperen bekabeling (bijvoorbeeld coaxiaal, getwist paar, afgeschermd getwist paar) om signaalinterferentie en datasnelheden te beheren.
Naast kabels zijn er nog andere fysieke verbindingen:
* Draadloze communicatie: Hierbij wordt gebruik gemaakt van elektromagnetische golven door de lucht (geen fysieke kabel), maar de apparaten hebben nog steeds antennes en andere fysieke componenten nodig om die golven te verzenden en te ontvangen.
* Directe verbindingen: Sommige apparaten hebben mogelijk poorten die een directe fysieke verbinding mogelijk maken, vaak met behulp van speciale kabels, voor snelle gegevensoverdracht. Dit komt minder vaak voor bij algemene computernetwerken.
Dus hoewel het volledige antwoord verschillende technologieën omvat, is koper het meest voorkomende *materiaal* dat de fysieke link in computernetwerken mogelijk maakt. . |