* Mac-adres leren en doorsturen: In tegenstelling tot hubs die gegevens naar elk aangesloten apparaat uitzenden, leert een switch de MAC-adressen van aangesloten apparaten en hun respectieve poorten. Wanneer het een dataframe ontvangt, controleert het het MAC-adres van de bestemming en stuurt het frame alleen door naar de poort die bij dat adres hoort. Deze gerichte doorsturing vermindert de netwerkcongestie aanzienlijk en verbetert de prestaties.

* Reductie domeinbotsing: Elke poort op een switch werkt als een afzonderlijk botsingsdomein. Dit betekent dat botsingen (twee apparaten die tegelijkertijd proberen te verzenden) minder waarschijnlijk zijn, omdat ze beperkt zijn tot individuele poorten en niet het hele netwerk beïnvloeden, zoals in een hub.

* Segmentatie van uitzenddomeinen: Terwijl switches het unicast-verkeer efficiënt doorsturen, controleren ze het broadcast-verkeer effectiever dan hubs. Ze beperken het uitzendverkeer tot alleen de poorten die het nodig hebben, waardoor uitzendingsstormen worden voorkomen die de netwerkprestaties kunnen verlammen. Dit is vooral belangrijk in grotere netwerken.

* VLAN-ondersteuning: Switches ondersteunen virtuele LAN's (VLAN's). Met VLAN's kunt u een fysiek netwerk logisch segmenteren in meerdere broadcastdomeinen, waardoor de beveiliging en prestaties worden verbeterd door het verkeer te isoleren.

* Servicekwaliteit (QoS): Veel switches bieden QoS-mogelijkheden, waarmee prioriteit kan worden gegeven aan bepaalde soorten netwerkverkeer (bijvoorbeeld voice over IP) boven andere, waardoor een soepelere werking van kritieke applicaties wordt gegarandeerd.

Kortom, een netwerkswitch fungeert als een zeer efficiënte verkeersmanager, die datapakketten precies naar de beoogde bestemming leidt, waardoor de netwerkprestaties, beveiliging en schaalbaarheid dramatisch worden verbeterd in vergelijking met eenvoudigere technologieën zoals hubs.