| In netwerken is EAP (Extensible Authentication Protocol) een raamwerk voor het transporteren van authenticatiemethoden. Het is zelf geen authenticatiemethode, maar eerder een flexibel en uitbreidbaar protocol waarmee verschillende authenticatiemechanismen kunnen worden aangesloten. Zie het als een container die verschillende authenticatiemethoden bevat.
Dit is wat EAP belangrijk maakt:
* Flexibiliteit: Het ondersteunt een breed scala aan authenticatiemethoden, waaronder wachtwoorden, certificaten, tokens en biometrie. Dankzij dit aanpassingsvermogen kan het in verschillende scenario's en met verschillende beveiligingsniveaus worden gebruikt.
* Uitbreidbaarheid: Indien nodig kunnen eenvoudig nieuwe authenticatiemethoden worden toegevoegd, waardoor het toekomstbestendig is.
* Beveiliging: Omdat EAP een veilig kanaal voor authenticatie biedt, beschermt het gevoelige inloggegevens tegen afluisteren en knoeien.
EAP wordt vaak gebruikt bij:
* Draadloze netwerken (Wi-Fi): Vaak gebruikt met WPA2- en WPA3-beveiligingsprotocollen om gebruikers te authenticeren die verbinding maken met een Wi-Fi-netwerk. De specifieke gebruikte EAP-methode (bijvoorbeeld EAP-TLS, EAP-FAST, PEAP) bepaalt het authenticatieproces.
* VPN-verbindingen: Om gebruikers die verbinding maken met een virtueel particulier netwerk veilig te authenticeren.
* 802.1X netwerktoegang: Een poortgebaseerd authenticatiemechanisme dat EAP gebruikt om de identiteit van apparaten te verifiëren voordat netwerktoegang wordt verleend. Dit wordt vaak gebruikt in bedrijfsnetwerken voor veilige toegang tot bekabelde en draadloze netwerken.
Kortom, EAP is een essentieel onderdeel van moderne netwerkbeveiliging en biedt een robuust en veelzijdig raamwerk voor het authenticeren van gebruikers en apparaten. De specifieke methode die binnen EAP wordt gebruikt, bepaalt het exacte authenticatiemechanisme dat wordt gebruikt. |
