* Gelaagde architectuur: De meeste netwerken volgen nog steeds een gelaagd model, vaak gebaseerd op het OSI-model (hoewel ze zich daar niet strikt aan houden). Dit omvat lagen voor fysieke transmissie, datalinkcontrole, netwerkroutering, transport (zoals TCP/IP), sessiebeheer, presentatie en toepassing. Dit zorgt voor modulariteit en eenvoudiger probleemoplossing.

* Client-servermodel: Hoewel er peer-to-peer-netwerken bestaan, blijft het client-server-model dominant. Klanten vragen diensten van servers, die bronnen en gegevens beheren. Deze architectuur is goed schaalbaar en maakt gecentraliseerde controle mogelijk.

* Cloud Computing-integratie: Netwerken omvatten steeds vaker clouddiensten voor opslag, berekening en levering van applicaties. Het gaat vaak om hybride modellen waarbij de infrastructuur op locatie samenwerkt met cloudbronnen.

* Softwaregedefinieerd netwerken (SDN): SDN wint terrein en scheidt het controlevlak (netwerkbeheer) van het datavlak (datadoorsturen). Dit maakt een meer gecentraliseerd en programmeerbaar netwerkbeheer mogelijk, waardoor de flexibiliteit en automatisering worden verbeterd.

* Virtualisatie: Netwerkvirtualisatie, waarbij gebruik wordt gemaakt van virtuele machines en virtuele netwerken, is gebruikelijk. Dit verbetert het gebruik van hulpbronnen en vereenvoudigt het netwerkbeheer.

* Draadloze connectiviteit: Draadloze LAN's (WLAN's) die gebruikmaken van Wi-Fi en mobiele netwerken vormen een integraal onderdeel van de meeste moderne netwerken en bieden mobiliteit en flexibiliteit.

* Internetprotocol versie 6 (IPv6): De transitie naar IPv6 gaat door en pakt de beperkingen van de slinkende IPv4-adresruimte aan.

* Netwerkbeveiliging: Beveiliging staat voorop, omdat firewalls, inbraakdetectiesystemen, virtuele particuliere netwerken (VPN's) en andere beveiligingsmaatregelen cruciale componenten zijn van moderne netwerken.

* Mesh-netwerken: Vooral in gebieden waar een traditionele infrastructuur ontbreekt, bieden mesh-netwerken veerkracht en schaalbaarheid doordat ze meerdere onderling verbonden knooppunten hebben.

Specifieke voorbeelden van huidige netwerkstructuren zijn onder meer:

* Bedrijfsnetwerken: Dit zijn doorgaans complexe netwerken die talloze apparaten en gebruikers binnen een organisatie met elkaar verbinden. Het kan daarbij gaan om LAN's, WAN's, VPN's en cloudintegratie.

* Datacenternetwerken: Deze netwerken met hoge bandbreedte ondersteunen grootschalige computer- en gegevensopslag. Ze maken vaak gebruik van geavanceerde technologieën zoals SDN en virtualisatie.

* Internet of Things (IoT)-netwerken: Deze netwerken verbinden een groot aantal apparaten, vaak met beperkte verwerkingskracht en bandbreedtebeperkingen. Ze vereisen gespecialiseerde protocollen en veiligheidsoverwegingen.

Kortom, er is geen enkele ‘huidige’ netwerkstructuur. De beste architectuur hangt af van specifieke behoeften en beperkingen. De hierboven genoemde trends vertegenwoordigen echter gemeenschappelijke kenmerken van modern netwerkontwerp en -implementatie.