| De belangrijkste reden waarom de toetsen op een standaardtoetsenbord in alfabetische volgorde zijn gerangschikt, is historisch en niet ergonomisch. De moderne toetsenbordindeling is gebaseerd op de indeling van de typemachine, die in de jaren 1870 werd uitgevonden door Christopher Latham Sholes. Sholes rangschikte de toetsen in alfabetische volgorde omdat hij geloofde dat dit de meest efficiënte manier zou zijn voor mensen om te leren typen.
Er is echter geen wetenschappelijk bewijs dat deze overtuiging ondersteunt. Studies hebben zelfs aangetoond dat een andere toetsenbordindeling, de Dvorak-indeling genaamd, efficiënter en ergonomischer is dan de QWERTY-indeling. De Dvorak-indeling plaatst de meest gebruikte toetsen in het midden van het toetsenbord, waardoor de vingerbewegingen en -belasting worden verminderd.
Er zijn een paar pogingen geweest om niet-QWERTY-toetsenbordindelingen populair te maken, maar geen enkele was succesvol. De QWERTY-indeling is zo verankerd in onze cultuur dat het onwaarschijnlijk is dat deze binnenkort zal worden vervangen.
Hier zijn enkele voorbeelden van niet-QWERTY-toetsenbordindelingen:
* De Dvorak-indeling, die als ergonomischer wordt beschouwd dan de QWERTY-indeling.
* De Colemak-indeling, die is ontworpen om gemakkelijker te kunnen typen dan de QWERTY-indeling.
* De Neo-indeling, die is gebaseerd op het Scandinavische alfabet en is ontworpen om gemakkelijker met één hand te kunnen typen.
Dit zijn slechts enkele voorbeelden van de vele niet-QWERTY-toetsenbordindelingen die zijn ontwikkeld. Hoewel geen enkele erin is geslaagd de QWERTY-indeling te vervangen, demonstreren ze de creativiteit en innovatie van mensen die gepassioneerd zijn door toetsenbordontwerp. |
