De plaatsing van vingers op het toetsenbord, ook wel blindtypen genoemd, heeft in de loop van de tijd verschillende stadia van ontwikkeling en verfijning doorlopen. Hier is een overzicht van hoe de plaatsing van de vingers op het toetsenbord tot stand kwam:
1. Vroege typemachines:
In de begindagen van typemachines werd elke toets bediend door een aparte hendel, en typisten gebruikten een "hunt and peck" -methode, waarbij ze elke toets afzonderlijk visueel lokaliseerden en indrukten.
2. Dvorak vereenvoudigd toetsenbord:
In 1936 stelden August Dvorak en William Dealey het Dvorak Simplified Keyboard voor, dat tot doel had de typefficiëntie te verbeteren door de plaatsing van letters te optimaliseren op basis van frequentie en handafwisseling.
3. Wetenschappelijk management en bewegingsstudies:
Tijdens het begin van de 20e eeuw analyseerden en optimaliseerden wetenschappelijke management- en bewegingsstudies, uitgevoerd door onderzoekers als Frank Gilbreth en Lillian Gilbreth, de bewegingen die betrokken zijn bij typen. In deze onderzoeken werd de nadruk gelegd op het verminderen van onnodige hand- en vingerbewegingen om de snelheid en nauwkeurigheid te vergroten.
4. De QWERTY-indeling:
Ondanks de voordelen van het Dvorak-toetsenbord had de wijdverbreide acceptatie van de QWERTY-toetsenbordindeling al plaatsgevonden. De typemachine-industrie had zwaar geïnvesteerd in QWERTY-machines, waardoor de overgang naar een andere lay-out een uitdaging was.
5. Ontwikkeling van technieken voor blind typen:
Blind typen ontstond als reactie op de behoefte om de typsnelheid en nauwkeurigheid te verbeteren. Het gaat om het plaatsen van vingers op specifieke home-toetsen en het gebruiken van onthouden toetsreeksen om woorden te typen zonder naar het toetsenbord te kijken. Er zijn verschillende technieken voor het plaatsen van vingers ontwikkeld om de efficiëntie te optimaliseren, waaronder de 'aanraakmethode'.
6. Gestandaardiseerde methoden voor blind typen:
In de loop van de tijd werden verschillende technieken voor blind typen verfijnd en gestandaardiseerd. Typehandleidingen en scholen leerden de juiste vingerplaatsing, handpositionering en specifieke oefeningen om de typevaardigheid te verbeteren.
7. Ergonomische overwegingen:
De afgelopen decennia hebben ergonomische overwegingen het toetsenbordontwerp en de plaatsing van de vingers beïnvloed. Toetsenborden zijn ontworpen om spierspanning te verminderen, de houding te verbeteren en comfort te bieden bij langdurig typen.
Tegenwoordig is blind typen voor de meeste mensen de belangrijkste manier van typen, en de QWERTY-toetsenbordindeling blijft wereldwijd het meest gebruikte toetsenbordontwerp. Hoewel er alternatieve toetsenbordindelingen bestaan, zoals de Dvorak-indeling, zijn deze nog niet wijdverbreid geaccepteerd vanwege de diepgewortelde bekendheid van QWERTY. |