Hier is een uitsplitsing:

mainframe -computers:

* Doel: Ontworpen voor grootschalige, missiekritische toepassingen die een hoge beschikbaarheid, beveiligings- en gegevensverwerkingsmogelijkheden vereisen.

* architectuur: Gebruik meestal een gecentraliseerde, strak gekoppelde architectuur met meerdere processors en grote hoeveelheden geheugen.

* schaal: Kan duizenden gebruikers en applicaties tegelijkertijd aan.

* Voorbeelden: IBM Z Systems, Fujitsu Primequest

Supercomputers:

* Doel: Ontworpen voor computationeel intensieve taken, zoals wetenschappelijke simulaties, weersvoorspelling en machine learning.

* architectuur: Gebruik vaak een gedistribueerde, massaal parallelle architectuur met duizenden of zelfs miljoenen processors.

* schaal: Kan petaflops of zelfs exaflops van rekenkracht bereiken.

* Voorbeelden: Summit (Oak Ridge National Laboratory), Frontier (Oak Ridge National Laboratory), Fugaku (Riken)

Belangrijkste verschillen:

* verwerkingskracht: Supercomputers zijn ontworpen voor extreem hoge prestaties, die mainframes overtreffen in termen van snelheid en verwerkingskracht.

* Parallellisme: Supercomputers vertrouwen sterk op parallelle verwerking, terwijl mainframes vaak een meer gecentraliseerde aanpak gebruiken.

* Toepassingen: Supercomputers worden voornamelijk gebruikt voor wetenschappelijke en onderzoeksdoeleinden, terwijl mainframes worden gebruikt voor bedrijfskritische toepassingen.

overeenkomsten:

* beide zijn krachtige computersystemen.

* beide vereisen gespecialiseerde software en expertise om te beheren en te gebruiken.

Samenvattend is een supercomputer een gespecialiseerd high-performance computersysteem geoptimaliseerd voor wetenschappelijke en onderzoekstaken, terwijl een mainframe een groot, robuust systeem is dat is ontworpen voor toepassingen op bedrijfsniveau en gegevensbeheer. Ze hebben verschillende doeleinden, architecturen en schalen en ze zijn niet uitwisselbaar.