Het celibaat of de onthouding van het huwelijk werd door het Sanhedrin gezien als een toestand die verdient te worden geprezen. Er zijn weinig verwijzingen naar enig verbod op het huwelijk voor mensen die toegewijd zijn aan het religieuze leven, maar het celibaat werd aangemoedigd en zelfs gezien als een hogere levensvorm dan het huwelijk. Terwijl het huwelijk van de Hogepriester vereist was, moesten degenen die in de tempel dienden volgens de Misjna ongehuwd blijven gedurende de duur van hun dienst. |