Analoog horloge:

* Invoer: Voornamelijk het handmatig opwinden van de kroon (bij mechanische horloges), of het instellen van de tijd en datum met behulp van de kroon. Sommige hebben misschien andere minimale invoer, zoals een knop om de datum snel aan te passen.

* Uitgangen: De visuele weergave van de tijd (uren, minuten, soms seconden) met behulp van wijzers op een wijzerplaat. Sommige hebben mogelijk extra uitvoer, zoals een datumvenster.

Digitaal horloge:

* Invoer: Knoppen voor het instellen van de tijd, datum, alarm, stopwatch, etc. Sommige hebben lichtknoppen.

* Uitgangen: Een digitaal display dat de tijd, datum en andere functies weergeeft, zoals alarmen of stopwatchtijden. Sommige zijn mogelijk voorzien van achtergrondverlichting.

Smartwatch:

* Invoer:

* Touchscreen: De primaire invoermethode, waarmee selectie, scrollen, typen en gebaren mogelijk zijn.

* Knoppen: Fysieke knoppen voor specifieke functies of snelle acties.

* Spraakopdrachten: Veel smartwatches bieden spraakinvoer voor taken zoals het verzenden van berichten of het instellen van herinneringen.

* Sensoren: Verschillende sensoren (versnellingsmeter, gyroscoop, hartslagmeter, GPS, etc.) leveren gegevens die door het horloge worden verwerkt. Dit zijn geen directe gebruikersinvoer, maar fungeren als invoer voor de interne systemen van het horloge.

* Uitgangen:

* Weergeven: Een touchscreen-display dat de tijd, meldingen, apps en andere informatie weergeeft.

* Haptische feedback: Trillingen om de gebruiker te waarschuwen voor meldingen of gebeurtenissen.

* Audio: Sommige smartwatches hebben luidsprekers waarmee je geluiden kunt afspelen of oproepen kunt beantwoorden.

* Sensoren (indirect): Gegevens van sensoren (hartslag, stappen, enz.) worden via het display naar de gebruiker verzonden, maar de onbewerkte sensorgegevens zijn een interne uitvoer voordat ze worden verwerkt.

Kortom, de complexiteit van in- en uitgangen neemt aanzienlijk toe van een eenvoudig analoog horloge tot een geavanceerde smartwatch.