Hier volgt een overzicht van de doeleinden:

* Foutcorrectie: Feedback detecteert discrepanties tussen de gewenste output (het setpoint) en de werkelijke output. Dit verschil, de fout, wordt vervolgens gebruikt om de invoer aan te passen om de fout te minimaliseren en de uitvoer dichter bij de gewenste status te brengen. Dit is van fundamenteel belang voor besturingssystemen in de techniek (bijvoorbeeld thermostaten, cruise control).

* Optimalisatie: Feedback kan verder gaan dan eenvoudige foutcorrectie. Het maakt optimalisatie van de systeemprestaties mogelijk op basis van verschillende criteria, en niet alleen door het minimaliseren van fouten. Hierbij kan het gaan om het maximaliseren van de efficiëntie, het minimaliseren van de kosten of het bereiken van een specifiek kwaliteitsniveau.

* Aanpassing en leren: Bij adaptieve systemen en machinaal leren is feedback essentieel voor het leren en het verbeteren van de prestaties in de loop van de tijd. Het systeem past zijn interne parameters aan op basis van de ontvangen feedback, wat in de toekomst tot betere reacties zal leiden. Dit is van cruciaal belang op gebieden als robotica, kunstmatige intelligentie en zelfs biologische systemen.

* Stabiliteit: In veel systemen helpt feedback de stabiliteit te behouden. Zonder feedback kunnen kleine verstoringen tot grote schommelingen of zelfs instabiliteit leiden. Feedbackmechanismen werken als dempers en zorgen ervoor dat het systeem binnen aanvaardbare grenzen blijft.

* Monitoring en diagnostiek: Het feedbacksignaal zelf levert waardevolle informatie over de staat en gezondheid van het systeem. Abnormale feedback kan wijzen op problemen of storingen, waardoor vroegtijdige detectie en onderhoud mogelijk zijn.

In essentie vormt feedback een continue lus van observatie, aanpassing en verbetering, waardoor systemen hun beoogde doelen effectiever en betrouwbaarder kunnen bereiken.