* Atmosferische breking: Licht buigt af als het door de atmosfeer gaat, omdat de luchtdichtheid varieert met de hoogte. Verschillende kleuren licht hebben enigszins verschillende golflengten en buigen dus onder enigszins verschillende hoeken. Rood licht buigt het minst en violet licht het meest.

* Atmosferische verspreiding: Dit is een gevolg van refractie. Omdat verschillende kleuren licht onder verschillende hoeken buigen, raken ze gescheiden. Daarom zien we een regenboog.

* Temperatuurgradiënt: Een scherpe temperatuurinversie (waar warmere lucht boven koelere lucht zit) nabij de horizon versterkt het effect van breking verder. Hierdoor ontstaat een scherpere afbuiging van het licht, waardoor de groene flits waarschijnlijker en duidelijker wordt.

* Uitsterven van licht: Rood licht wordt meer verstrooid en geabsorbeerd door de atmosfeer dan groen licht. Terwijl de zon onder de horizon zakt, worden de langere golflengten (rood en oranje) verstrooid, waardoor het groene licht met de kortere golflengte de laatst zichtbare kleur blijft.

In wezen is de groene flits een kort moment waarop het groene licht, gescheiden van de andere kleuren als gevolg van breking en verspreiding, en minder beïnvloed door atmosferische uitdoving, de enige kleur is die zichtbaar is aan de uiterste rand van de zonneschijf wanneer deze verdwijnt of verschijnt. Het is een vluchtige gebeurtenis die slechts een fractie van een seconde duurt.