Een raket is een voertuig dat het principe van actie en reactie gebruikt om zichzelf door de ruimte voort te stuwen. Het bestaat uit een lichaam, een lading en een raketmotor. Het lichaam van de raket is typisch cilindrisch en gemaakt van lichtgewicht materialen, zoals aluminiumlegeringen of koolstofvezel. De lading is het object of de objecten die de raket vervoert, zoals een satelliet, een ruimtesonde of een bemanning van astronauten. De raketmotor is een apparaat dat stuwkracht produceert door hete gassen of plasma uit het raketmondstuk te verdrijven.
Raketten werken volgens het principe van de derde bewegingswet van Newton, die stelt dat voor elke actie een gelijke en tegengestelde reactie bestaat. Wanneer de raketmotor hete gassen uitstoot, ervaart hij een gelijke en tegengestelde reactiekracht, die de raket naar voren duwt. De hoeveelheid stuwkracht die door de raketmotor wordt geproduceerd, hangt af van de massa van het drijfgas (brandstof en oxidatiemiddel), de snelheid van de uitlaatgassen en het oppervlak van het raketmondstuk.
De specifieke impuls van een raketmotor is een maatstaf voor de efficiëntie ervan en wordt gedefinieerd als de geproduceerde stuwkracht per verbruikte massa-eenheid drijfgas. Hoe hoger de specifieke impuls, hoe efficiënter de raketmotor.
Raketten worden voor verschillende doeleinden gebruikt, waaronder het lanceren van satellieten in een baan om de aarde, het sturen van astronauten de ruimte in en het verkennen van andere planeten. Ze worden ook gebruikt voor militaire toepassingen, zoals het lanceren van raketten en raketten in de ruimte. |