1. Aantrekking:Als de magneet een permanente magneet is en de schijf is gemaakt van ferromagnetisch materiaal, zoals ijzer, nikkel of kobalt, zal de magneet de schijf aantrekken. Dit komt omdat het door de magneet gecreëerde magnetische veld een kracht uitoefent op de magnetische dipolen in de schijf, waardoor ze op één lijn komen met het magnetische veld en een aantrekkingskracht ontstaat.

2. Afstoting:Als zowel de magneet als de schijf zijn gemaakt van ferromagnetisch materiaal en dezelfde magnetische polariteit hebben (dat wil zeggen, ze hebben dezelfde magnetische polen tegenover elkaar), zullen ze een afstotende kracht ervaren. Dit gebeurt omdat de magnetische velden van de magneet en de schijf tegenover elkaar staan, waardoor een afstotende kracht ontstaat.

3. Draaiende schijf:Als de schijf vrij kan draaien, zoals in het geval van een harde schijf, kan de magneet interageren met de magnetische domeinen op het oppervlak van de schijf. Deze interactie kan ervoor zorgen dat de schijf gaat draaien als er geen weerstand is, of kan de beweging van de schijf beïnvloeden als deze al draait. In een harde schijf wordt deze draaiende beweging gebruikt om gegevens te lezen en te schrijven naar de magnetische sectoren van de schijf.

4. Magnetische veldafleiding:De magneet kan ook het magnetische veld in de omgeving beïnvloeden, wat een impact kan hebben op elektronische apparaten of andere objecten die gevoelig zijn voor magnetische velden. Dit is vooral van belang als er gebruik wordt gemaakt van sterke magneten of als er gevoelige apparatuur in de buurt aanwezig is.

Het is vermeldenswaard dat de sterkte van de magnetische interactie afhangt van de sterkte van de magneet, de magnetische eigenschappen van de schijf en de afstand daartussen. Als de schijf bovendien van niet-magnetisch materiaal is gemaakt, wordt deze niet rechtstreeks door de magneet beïnvloed.