| On-die L2-cache bevindt zich op dezelfde chip als de processorkernen, terwijl externe L2-cache bevindt zich op een aparte dobbelsteen. Dit verschil heeft verschillende implicaties:
* Latentie: On-die L2-cache is doorgaans sneller dan externe L2-cache, omdat deze een kortere afstand aflegt en niet via de geheugencontroller hoeft te gaan. Dit kan de prestaties verbeteren voor applicaties die gevoelig zijn voor geheugenlatentie, zoals games en realtime applicaties.
* Capaciteit: De on-die L2-cache is doorgaans kleiner dan de externe L2-cache, omdat deze wordt beperkt door de beschikbare ruimte op de dobbelsteen. Dit kan een nadeel zijn voor toepassingen die grote hoeveelheden geheugen vereisen, zoals videobewerking en databasetoepassingen.
* Kosten: On-die L2-cache is doorgaans duurder dan externe L2-cache, omdat hiervoor complexere productieprocessen nodig zijn. Dit kan een factor zijn voor prijsbewuste gebruikers.
Uiteindelijk hangt de beste keuze voor een bepaalde toepassing af van de specifieke eisen van die toepassing. Voor toepassingen die een lage latentie en hoge prestaties vereisen, is on-die L2-cache een betere optie. Voor toepassingen die een grote geheugencapaciteit en kostenbesparing vereisen, is externe L2-cache een betere optie.
Hier is een tabel met een samenvatting van de belangrijkste verschillen tussen on-die en externe L2-cache:
| Kenmerk | On-die L2-cache | Externe L2-cache |
|---|---|---|
| Locatie | Op dezelfde chip als de processorkernen | Op een aparte chip van de processorkernen |
| Latentie | Meestal sneller | Meestal langzamer |
| Capaciteit | Meestal kleiner | Meestal groter |
| Kosten | Doorgaans duurder | Meestal goedkoper | |
