Landgebruik: De organisatie en het gebruik van landgebieden, zoals woon-, commerciële en industriële zones, hebben een directe invloed op de vraag naar reizen. Dichte stedelijke gebieden met een mix van landgebruik genereren doorgaans een grotere vraag naar vervoer dan uitgestrekte voorstedelijke gebieden.

Transportinfrastructuur: De beschikbaarheid en staat van wegen, snelwegen, bruggen, spoorwegen, luchthavens en andere transportfaciliteiten beïnvloeden de reisvraag. Een goede infrastructuur, zoals goed onderhouden wegen en efficiënte openbaarvervoersystemen, kan mensen en bedrijven ertoe aanzetten vaker van deze voorzieningen gebruik te maken.

Reisgedrag: De voorkeuren, gewoonten en gedragingen van individuen en bedrijven met betrekking tot de vervoerswijze, routekeuze en reistijd zijn van invloed op de reisvraag. Factoren zoals persoonlijke voorkeuren, culturele normen, kosten, tijdsdruk en beschikbaarheid van transportalternatieven beïnvloeden reiskeuzes.

Technologie: De vooruitgang en acceptatie van nieuwe transporttechnologieën, zoals elektrische voertuigen, autonome voertuigen en slimme transportsystemen, kunnen de reisvraag beïnvloeden door nieuwe en efficiëntere manieren van reizen aan te bieden.

Beleid en regelgeving: Overheidsbeleid en regelgeving, zoals ruimtelijke ordening, bestemmingsplannen, bouwvoorschriften en transportbeleid, kunnen de vraag naar reizen beïnvloeden door de ontwikkeling en het gebruik van land- en transportfaciliteiten vorm te geven.

Door rekening te houden met deze indirect afgeleide vraagcomponenten kunnen transportplanners en beleidsmakers de complexe interacties en relaties binnen het transportsysteem beter begrijpen en beheren. Deze kennis helpt bij het creëren van efficiëntere en duurzamere transportsystemen die voldoen aan de veranderende behoeften van mensen en bedrijven.