De Intel-microarchitectuurfunctie waarmee een enkele fysieke CPU-kern als twee logische kernen voor het besturingssysteem kan verschijnen, wordt Hyper-Threading Technology (HTT) genoemd. .
Hier is een overzicht:
* Hoe het werkt: HTT werkt door bepaalde delen van de processorkern te dupliceren, zoals de architecturale status (registers), terwijl de belangrijkste uitvoeringsbronnen (uitvoeringseenheden, caches) worden gedeeld. Hierdoor kan de kern in wezen tegelijkertijd aan twee afzonderlijke uitvoeringsdraden werken. Als één thread wacht op gegevens (bijvoorbeeld uit het geheugen), kan de kern overschakelen naar het verwerken van de andere thread, waarbij gebruik wordt gemaakt van bronnen die anders inactief zouden zijn.
* Voordelen: HTT kan de algehele systeemprestaties verbeteren, vooral bij multithreaded workloads waarbij meerdere taken of threads tegelijkertijd kunnen worden uitgevoerd. Het verhoogt de processordoorvoer door de bronnen van de kern beter te benutten.
* Beperkingen: HTT biedt niet hetzelfde prestatieniveau als het hebben van twee afzonderlijke fysieke kernen. Omdat de logische kernen uitvoeringsbronnen delen, kunnen er conflicten en prestatiebeperkingen ontstaan. De daadwerkelijke prestatiewinst hangt af van de werklast en hoe goed deze is geoptimaliseerd voor multithreading.
* Geen virtualisatietechnologie: Het is belangrijk op te merken dat Hyper-Threading geen virtualisatie is. Het is een techniek op hardwareniveau om het kerngebruik te verbeteren.
* Andere namen: Hoewel Hyper-Threading de officiële naam van Intel is, omvatten andere termen die soms informeel worden gebruikt "simultane multithreading (SMT)".
Samenvattend dus:Hyper-Threading Technologie (HTT) is het juiste antwoord. |