Waar ze goede analogieën zijn:

* Hersenen en lichaam (voor een persoon): De CPU is als het brein:het verwerkt informatie en neemt beslissingen. Het moederbord is als het lichaam en biedt de structuur en verbindingen zodat al het andere kan samenwerken. Dit is een redelijk sterke analogie, vooral voor de functionele aspecten.

* Regisseur en studio (voor een film): De CPU is de regisseur en orkestreert alle acties. Het moederbord is de studio en biedt de ruimte, stroom en aansluitingen om alle apparatuur (andere componenten) te laten functioneren. Opnieuw een redelijk goede analogie in termen van organisatiestructuur.

* Chef en keuken (voor een restaurant): De CPU is de chef-kok die ingrediënten (data) verwerkt tot een eindproduct. Het moederbord is de keuken en biedt de werkruimte en gereedschappen (componenten) waarmee de chef-kok kan werken. Hierbij ligt de nadruk op het verwerkingsaspect.

Waar het zwakke analogieën zijn:

* Automotor en chassis: Hoewel gerelateerd, valt de analogie uiteen omdat het moederbord veel meer doet dan alleen een fysieke structuur zoals een chassis bieden. Het beheert en faciliteert actief de communicatie tussen componenten.

* Hart en bloedsomloop: Dit is te beperkt, omdat het moederbord veel meer doet dan alleen de stroomverdeling, wat een bloedsomloop in deze context zou kunnen vertegenwoordigen.

In het kort: De ‘goedheid’ van de analogie hangt af van welke eigenschappen van de CPU en het moederbord je wilt benadrukken. Om de relatie tussen de centrale verwerkingseenheid en de ondersteunende infrastructuur te illustreren, is dit in veel scenario's een redelijk goede analogie. Maar als je het probeert te gebruiken als parallel voor andere totaal uiteenlopende systemen, kan dat tot onnauwkeurige of onvolledige vergelijkingen leiden.