| De wet van Moore is geen wet in wetenschappelijke zin, maar eerder een observatie van Gordon Moore, mede-oprichter van Intel, in 1965. Hij merkte op dat het aantal transistors op geïntegreerde schakelingen (de chips waaruit microprocessors bestaan) ongeveer elke twee jaar verdubbelde. Deze trend zette zich tientallen jaren voort, wat leidde tot een exponentieel toenemende rekenkracht tegen relatief constante kosten.
Daarom verwijst de wet van Moore, in de context van microprocessors, naar de waarneming dat het aantal transistors op een microchip ongeveer elke twee jaar verdubbelt, wat resulteert in een overeenkomstige toename van de verwerkingskracht. Dit is geen strikte natuurwet; het is een empirische observatie die jarenlang de ontwikkeling van de halfgeleiderindustrie heeft geleid.
Het is belangrijk op te merken dat de wet van Moore aan het vertragen is en niet langer op dezelfde manier geldt als voorheen. De fysieke beperkingen van krimpende transistors en de stijgende productiekosten zijn belangrijke factoren die aan deze vertraging bijdragen. Hoewel het aantal transistoren nog steeds toeneemt, is de verdubbeling om de twee jaar niet langer een betrouwbare voorspelling. |
