| De term "Centrino" is verouderd. Het was de merknaam van Intel voor een specifieke *combinatie* van technologieën ontworpen voor mobiele laptops, voornamelijk van rond 2003 tot 2009. Het was geen processor zelf, maar eerder een marketingnaam die een systeem aanduidde dat het volgende omvatte:
* Intel Pentium M- of Core Duo/Solo-processor: Dit was de CPU-kern, ontworpen voor een laag stroomverbruik en behoorlijke prestaties.
* Intel 855-chipset (of latere varianten): Deze verzorgde de communicatie tussen de CPU, het geheugen en andere componenten. Cruciaal was dat het de draadloze mogelijkheden integreerde.
* Intel PRO/draadloze netwerkverbinding: Dit was een ingebouwde Wi-Fi-adapter.
Het verschil zit dus niet tussen een "normale mobiele processor" en een "Centrino-processor", zoals je een Intel i5 zou kunnen vergelijken met een AMD Ryzen 5. In plaats daarvan was een Centrino-systeem een *merkpakket* dat een bepaald niveau van integratie en draadloze mogelijkheden garandeerde, gebouwd rond een specifiek type mobiele Intel-processor (Pentium M of vroege Core Duo/Solo).
Moderne mobiele processors (zoals Intel Core i-serie, AMD Ryzen mobiele serie, Apple Silicon) zijn veel meer geïntegreerd en vereisen geen specifieke branding zoals "Centrino" om draadloze mogelijkheden aan te duiden. Wi-Fi en andere draadloze technologieën zijn nu standaardfuncties die in de chipset zijn ingebouwd of zelfs rechtstreeks in de CPU zelf.
Kortom:een Centrino-systeem *gebruikte* een bepaald type mobiele processor als een van de componenten, maar de term zelf vertegenwoordigde een bredere branding op systeemniveau, gericht op mobiel computergebruik en ingebouwde draadloze communicatie, wat nu een standaardfunctie is van alle moderne mobiele apparaten. |
