1. Geheugenadressen:

- Elke geheugenlocatie in het computersysteem heeft een uniek adres. Deze adressen zijn als straatadressen voor specifieke locaties in het geheugen.

2. Adresbus:

- De adresbus is een reeks elektrische leidingen die de CPU met het geheugen verbinden. Het bevat de geheugenadressen die door de CPU zijn gegenereerd.

3. Geheugendecoder:

- De geheugendecoder is een circuit dat het geheugenadres van de CPU ontvangt. Het interpreteert het adres en berekent welke specifieke geheugenchip of bank de gevraagde gegevens of instructies bevat.

4. Databus:

- De databus is een andere set elektrische leidingen die de CPU met het geheugen verbinden. Het draagt ​​de feitelijke gegevens of instructies over tussen de CPU en het geheugen.

5. Lees-/schrijfbewerkingen:

- Wanneer de CPU gegevens uit het geheugen moet lezen, plaatst deze het geheugenadres op de adresbus en verzendt een leessignaal. De geheugendecoder bepaalt de juiste geheugenlocatie en de opgevraagde gegevens worden via de databus naar de CPU overgedragen.

- Om gegevens naar het geheugen te schrijven, stuurt de CPU de gegevens via de databus naar het geheugen, samen met het juiste geheugenadres op de adresbus. De geheugendecoder identificeert de geheugenlocatie en slaat de gegevens op dat specifieke adres op.

6. Adresregisters:

- De CPU slaat geheugenadressen tijdelijk op in registers die adresregisters worden genoemd. Deze registers slaan de adressen op van vaak gebruikte gegevens of instructies, waardoor de snelheid van het ophalen van gegevens wordt geoptimaliseerd.

Door de adresbus, geheugendecoder en databus te combineren, samen met verschillende besturingssignalen, kan de CPU gegevens en instructies die in het geheugen zijn opgeslagen nauwkeurig lokaliseren en benaderen. Deze naadloze interactie tussen de CPU en het geheugen is essentieel voor de efficiënte uitvoering van computerprogramma's en -processen.