Efficiëntie en schaalbaarheid: De rekenkracht van een supercomputer komt voort uit het combineren van de verwerkingsmogelijkheden van meerdere kleinere processors die parallel werken. Door taken over meerdere processors te verdelen, kunnen supercomputers een hoger niveau van efficiëntie en doorvoer bereiken voor complexe berekeningen. Elke processor kan onafhankelijk aan verschillende delen van een probleem werken, waardoor parallelle verwerking mogelijk is, wat de algehele verwerkingssnelheid aanzienlijk versnelt.

Betrouwbaarheid: Het hebben van meerdere processors in een supercomputer verhoogt de redundantie en betrouwbaarheid van het systeem. Als één processor uitvalt of een probleem ondervindt, kunnen de andere processors blijven werken, waardoor de downtime wordt geminimaliseerd en de continue beschikbaarheid van computerbronnen wordt gegarandeerd. Supercomputers maken vaak gebruik van speciale fouttolerante technieken en configuraties om de impact van individuele processorstoringen te minimaliseren en de stabiliteit te behouden.

Flexibiliteit en aanpassingsvermogen: Verschillende wetenschappelijke en technische toepassingen hebben verschillende rekenvereisten. Sommige algoritmen kunnen profiteren van gespecialiseerde processors die zijn geoptimaliseerd voor een specifiek type berekeningen. Door meerdere processors te integreren, elk aangepast voor verschillende rekentaken, kunnen supercomputers zich effectief aanpassen aan een breder scala aan toepassingen en werklasten. Dankzij deze flexibiliteit en aanpassingsvermogen kunnen onderzoekers en wetenschappers op efficiënte wijze complexe problemen op diverse gebieden analyseren en simuleren, zoals weersvoorspellingen, klimaatmodellering, computationele chemie, genomica en daarbuiten.

Kosteneffectiviteit: Het bouwen van één extreem grote en snelle processor kan onbetaalbaar zijn. In plaats daarvan maakt het construeren van een supercomputer uit meerdere kleinere en meer betaalbare processors een kosteneffectieve aanpak mogelijk om een ​​hoge rekenkracht te bereiken. Fabrikanten kunnen standaard commodity-processors of gespecialiseerde computercomponenten combineren die op maat zijn gemaakt voor wetenschappelijke berekeningen om supercomputers te bouwen met optimale configuraties die prestaties en kosten in evenwicht brengen.