* Oxidatie: Blootstelling aan lucht kan oxidatie veroorzaken, wat leidt tot kleurveranderingen, verdikking en verstopping van de pennen. Dit geldt vooral voor inkten die ijzergalnoten of andere reactieve componenten bevatten.

* Verdamping: Het oplosmiddel in de inkt kan na verloop van tijd verdampen, waardoor een dik, onbruikbaar residu achterblijft. De kans hierop is groter bij inkten in open containers of bij inkten met vluchtige oplosmiddelen.

* Chemische reacties: Verschillende componenten in de inkt kunnen met elkaar reageren, vooral als de inkt niet goed is geformuleerd of bewaard. Dit kan leiden tot neerslag, kleurverandering of volledige degradatie.

* Schimmel- of bacteriegroei: Inkten, vooral die welke organische materialen of water bevatten, kunnen gevoelig zijn voor microbiële besmetting, vooral als ze in vochtige of onreine omstandigheden worden bewaard. Dit kan leiden tot een vieze geur en veranderingen in de consistentie.

* Temperatuurschommelingen: Extreme temperaturen, zowel warm als koud, kunnen de chemische stabiliteit van de inkt beïnvloeden, wat kan leiden tot neerslag of scheiding van componenten.

* Blootstelling aan licht: Sommige inkten zijn gevoelig voor ultraviolet licht, wat na verloop van tijd kan leiden tot vervaging of kleurverandering, vooral in direct zonlicht.

* Onjuiste opslag: Het opslaan van inkt in ongeschikte containers (bijvoorbeeld containers die reageren met de inkt) of onder ongeschikte omstandigheden (bijvoorbeeld extreme temperaturen, vochtigheid) kan het bederf versnellen.

* Verontreiniging: Het introduceren van vreemde stoffen in de inktfles kan leiden tot chemische reacties of microbiële groei, waardoor de inkt onbruikbaar wordt.

De specifieke factoren die bijdragen aan inktbederf zijn afhankelijk van het type inkt (bijvoorbeeld vulpeninkt, balpeninkt, printerinkt). Over het algemeen hebben goed geformuleerde en goed opgeslagen inkten een langere houdbaarheid.