Hier is een overzicht van hoe het werkte:

* Rosetta (voor PowerPC tot Intel): Rosetta van Apple was een cruciaal stuk software. Het vertaalde PowerPC-code tijdens runtime dynamisch naar Intel x86-code. Hierdoor konden veel PowerPC-applicaties op Intel-gebaseerde Macs draaien, hoewel de prestaties vaak aanzienlijk langzamer waren dan die van native Intel-applicaties. Deze Rosetta is anders dan de huidige Rosetta 2 (hieronder uitgelegd).

* Vertaallagen: Rosetta fungeerde in wezen als een geavanceerde vertaallaag. Het zou de PowerPC-instructies analyseren, hun functie begrijpen en vervolgens gelijkwaardige instructies voor de Intel-processor genereren. Dit proces voegt overhead toe, wat de prestatiehit verklaart.

* Binaire vertaling: De methode die Rosetta gebruikte heet binaire vertaling. Het interpreteert de PowerPC-code niet instructie voor instructie; in plaats daarvan vertaalt het grotere codeblokken voor een betere efficiëntie.

* Beperkingen: Hoewel Rosetta een aanzienlijke mate van compatibiliteit mogelijk maakte, werkten sommige PowerPC-toepassingen mogelijk niet perfect of waren ze te traag om praktisch te zijn. Bepaalde hardware-afhankelijke functies zijn mogelijk niet effectief vertaald.

Belangrijke opmerking: Rosetta (de PowerPC naar Intel-versie) is niet langer beschikbaar. Apple liet de ondersteuning voor PowerPC vallen, samen met de laatste Intel-gebaseerde Macs. Als u een Intel Mac heeft, kunt u geen PowerPC-toepassingen uitvoeren.

Voor Apple Silicon (M1/M2):

De huidige Rosetta 2 vertaalt x86-code (van Intel Macs) naar Arm64-code (voor Apple Silicon). Het verwerkt *niet* PowerPC-code. Om PowerPC-software op een moderne Mac te kunnen gebruiken, hebt u een PowerPC-gebaseerde Mac nodig. Dit is niet haalbaar tenzij je een oude machine hebt.

Kortom, het emuleren van PowerPC op een moderne Mac is niet mogelijk via software-emulatie. U hebt echte PowerPC-hardware nodig om PowerPC-software te kunnen gebruiken.