Hier is een vereenvoudigde uitleg van hoe een afzonderlijke transceiver werkt:

1. De NIC (Network Interface Card) is verantwoordelijk voor het afhandelen van de taken voor gegevensoverdracht en -ontvangst binnen een computer of netwerkapparaat.

2. De transceiver is een afzonderlijk fysiek onderdeel dat via een aangewezen poort of interface op de NIC wordt aangesloten.

3. De NIC verzendt en ontvangt via deze verbinding gegevens naar de transceiver.

4. De transceiver zet vervolgens de elektrische signalen van de NIC om in optische signalen (in het geval van glasvezeltransceivers) of elektrische signalen die geschikt zijn voor verzending via koperen kabels.

5. De transceiver verzendt en ontvangt gegevens via het fysieke medium (glasvezelkabel of koperkabel), waardoor de communicatie met andere netwerkapparaten wordt vergemakkelijkt.

Deze scheiding tussen de NIC en de transceiver biedt verschillende voordelen:

- Modulariteit: Afzonderlijke transceivers maken het eenvoudig omwisselen en vervangen van verschillende typen transceivers mogelijk, afhankelijk van de fysieke connectiviteitsvereisten.

- Schaalbaarheid: Het maakt het mogelijk om het aantal transceivers op of af te schalen op basis van de netwerkbehoeften en -uitbreiding.

- Uitbreidbaarheid: Afzonderlijke transceivers kunnen worden geüpgraded of vervangen door nieuwere technologieën zonder dat de hele NIC hoeft te worden vervangen.

- Flexibiliteit: Het biedt flexibiliteit bij het kiezen van transceivers die specifieke kabeltypen, afstanden en datasnelheden ondersteunen, waardoor compatibiliteit met verschillende netwerkinfrastructuren wordt gegarandeerd.