Dit systeem verdeelt de waterbronnen (het nutsbedrijf) over verschillende gebieden (de scheidingswanden) via een netwerk van leidingen, kleppen en drukregelaars. Verschillende delen van de stad kunnen water uit verschillende bronnen of via verschillende pijpleidingen ontvangen, waardoor plaatselijke controle, onderhoud en reparatie mogelijk zijn zonder de watervoorziening van de hele stad te beïnvloeden. Als een sectie een probleem ondervindt, kan deze worden geïsoleerd zonder andere gebieden te beïnvloeden. Deze isolatie en compartimentering is het belangrijkste kenmerk van een scheidingssysteem.