De termen "volumefragmentatie" en "gegevens" verwijzen naar verschillende aspecten van de manier waarop gegevens op een schijf worden opgeslagen:
* Gegevens: Dit verwijst eenvoudigweg naar de informatie die op de schijf is opgeslagen. Dit kan van alles zijn, van besturingssysteembestanden en applicaties tot gebruikersdocumenten, afbeeldingen en video's. Gegevens zijn de *inhoud* zelf.
* Volumefragmentatie: Dit verwijst naar hoe die gegevens *fysiek* op de schijf zijn gerangschikt. Wanneer een bestand wordt gemaakt of gewijzigd, mag het niet aaneengesloten (alles op één plek) op de schijf worden geschreven. In plaats daarvan kunnen delen ervan verspreid zijn over verschillende locaties op de schijf. Deze verspreide delen worden 'fragmenten' genoemd. Volumefragmentatie is een beschrijving van de *fysieke organisatie* van de gegevens, niet de gegevens zelf.
Zie het als een bibliotheek:
* Gegevens: De boeken (de informatie) in de bibliotheek.
* Volumefragmentatie: Hoe die boeken op de plank liggen. Als ze allemaal netjes per onderwerp in één sectie zijn geordend, is er weinig fragmentatie. Maar als ze willekeurig door de bibliotheek verspreid zijn, is er sprake van grote fragmentatie.
Fragmentatie van hoge volumes kan leiden tot lagere lees-/schrijfsnelheden omdat de schijfkop meer moet bewegen om toegang te krijgen tot alle fragmenten van een enkel bestand. Defragmentatietools zijn ontworpen om de gegevens opnieuw te rangschikken om fragmentatie te verminderen en de prestaties te verbeteren. Fragmentatie is echter minder een probleem bij Solid State Drives (SSD's), omdat deze niet lijden onder dezelfde mechanische beperkingen als harde schijven (HDD's). |