Adresseerbare opslagmedia:

* Directe toegang: Gegevens worden opgeslagen op individueel adresseerbare locaties. Zie het als een genummerde straat waarbij elk huis (datablok) een uniek adres heeft. U kunt direct naar een specifiek huis (datablok) gaan zonder dat u vooraf elk huis hoeft te doorlopen. Dit maakt willekeurige toegang mogelijk:u kunt elk stukje gegevens ophalen zonder alles daarvoor te hoeven lezen.

* Voorbeelden: Harde schijven (HDD's), solid-state drives (SSD's), RAM (random access memory), flash-geheugen. Deze apparaten gebruiken een adressensysteem om specifieke datablokken te lokaliseren.

* Snelheid: Over het algemeen sneller voor toegang tot specifieke gegevens, omdat u niet opeenvolgend hoeft te zoeken.

Niet-adresseerbare opslagmedia:

* sequentiële toegang: Gegevens worden opeenvolgend benaderd. Zie het als een cassettebandje:om bij een specifiek nummer te komen, moet je alle voorgaande nummers vooruit- of terugspoelen. U kunt niet rechtstreeks naar een specifiek punt springen.

* Voorbeelden: Magnetische banden, ponskaarten, oudere diskettes (in sommige modi).

* Snelheid: Langzamer voor toegang tot specifieke gegevens, omdat het hele medium moet worden doorlopen totdat de gewenste gegevens zijn bereikt. Efficiënter voor de sequentiële verwerking van grote datasets.

In het kort: Adresseerbare opslag maakt willekeurige toegang tot elk datapunt mogelijk, terwijl niet-adresseerbare opslag sequentiële toegang vereist. Dit verschil heeft een aanzienlijke invloed op de snelheid en efficiëntie, vooral als het gaat om grote hoeveelheden gegevens of als u snel toegang moet hebben tot specifieke stukjes informatie.