* Vrije ruimte: Dit is de meest voorkomende en eenvoudige term. Het verwijst naar de ruimte die momenteel niet wordt ingenomen door bestanden of het besturingssysteem. Hoewel het technisch gezien niet 'verspild' is, wordt het ruimte die niet actief wordt gebruikt.

* Niet-toegewezen ruimte: Dit verwijst naar de ruimte op een harde schijf die niet is geformatteerd en niet aan een partitie is toegewezen. Dit wordt zeker als verspild beschouwd totdat een bestandssysteem wordt toegepast.

* Slappe ruimte: Dit is de extra ruimte aan het einde van een bestand die wordt gebruikt om een ​​cluster of blok te vullen. Omdat bestanden deze opslageenheden vaak niet perfect vullen, gaat deze kleine hoeveelheid ruimte onvermijdelijk verloren.

* Fragmentatie: Hoewel het geen *per se* ruimteverspilling is, kunnen sterk gefragmenteerde bestanden leiden tot prestatieproblemen en *effectief* ruimteverspilling omdat het bestandssysteem meer tijd nodig heeft om toegang te krijgen tot gegevens verspreid over de schijf.

De beste term hangt dus af van het soort verspilde ruimte waarnaar u verwijst. Als je het hebt over ruimte die gebruikt zou kunnen worden voor bestanden, maar dat niet is, dan is 'vrije ruimte' waarschijnlijk het meest geschikt. Als het om ruimte gaat die niet eens deel uitmaakt van een bestandssysteem, is 'niet-toegewezen ruimte' correct.