Schijfquota zijn niet gebonden aan een specifiek *type* bestandssysteem, maar eerder aan een *functie* die door bepaalde bestandssystemen wordt ondersteund. Veel moderne bestandssystemen kunnen worden geconfigureerd om schijfquota te gebruiken. Voorbeelden zijn onder meer:
* ext2, ext3, ext4 (Linux): Dit zijn algemene Linux-bestandssystemen die allemaal quotabeheer ondersteunen.
* XFS (Linux): Een ander populair Linux-bestandssysteem met quota-ondersteuning.
* btrfs (Linux): Een moderner Linux-bestandssysteem dat ook quota ondersteunt.
* ZFS (verschillende besturingssystemen): ZFS, gebruikt op Solaris, BSD en Linux, heeft robuuste quotafunctionaliteit.
* ReiserFS (Linux - grotendeels verouderd): Hoewel het nu grotendeels achterhaald is, ondersteunde het vroeger quota.
Het cruciale punt is dat het bestandssysteem *moet worden geconfigureerd* om schijfquota in te schakelen en te gebruiken. Het simpelweg hebben van een bestandssysteem als ext4 is niet voldoende; de beheerder moet quota-ondersteuning expliciet inschakelen en quotalimieten configureren. |