Dit is waarom:

* schoteloppervlakken: Harde schijven hebben vaak meerdere schotels op elkaar gestapeld. Elke schotel heeft twee oppervlakken, boven en onder, die kunnen worden gebruikt voor gegevensopslag.

* Lees/schrijfkoppen: De lees-/schrijfkoppen worden geplaatst op een arm die over de schotels beweegt. Elke kop is verantwoordelijk voor het lezen en schrijven van gegevens naar een specifiek oppervlak.

Daarom, als een harde schijf 'n' schotels heeft, heeft het '2n' lees/schrijfkoppen.

Sommige moderne harde schijven gebruiken echter technologieën zoals "dual-stage actuatoren" waarmee een enkel hoofd aan beide zijden van een schotel kan lezen en schrijven. Dit kan het aantal benodigde hoofden verminderen.

Samenvattend:

* Traditionele harde schijven: Eén lees-/schrijfkop per schoteloppervlak.

* Moderne harde schijven: Eén lees-/schrijfkop per schotel (met dual-fase actuatoren).

De specifieke configuratie is afhankelijk van het ontwerp en de technologie die in de harde schijf wordt gebruikt.