Op een harde schijf worden enen en nullen opgeslagen met behulp van een technologie die magnetische opname wordt genoemd. Deze technologie maakt gebruik van een lees-/schrijfkop die over het oppervlak van een draaiende schijf beweegt. De schijf is bedekt met magnetisch materiaal en de lees-/schrijfkop kan kleine delen van de schijf magnetiseren om gegevens op te slaan.
Om er één op te slaan, magnetiseert de lees-/schrijfkop het gebied van de schijf dat zich momenteel onder de kop bevindt, in de noord-zuidrichting. Om een nul op te slaan, magnetiseert de lees-/schrijfkop het gebied van de schijf dat zich momenteel onder de kop bevindt, in de zuid-noordrichting.
Wanneer de lees-/schrijfkop over een gemagnetiseerd gebied van de schijf beweegt, kan deze de richting van de magnetisatie detecteren en bepalen of er een één of een nul is opgeslagen.
Harde schijven kunnen een grote hoeveelheid gegevens opslaan, omdat de schijf erg dun kan zijn en zeer snel kan draaien. Dit zorgt voor een hoge dichtheid aan magnetische domeinen, die kunnen worden gebruikt om veel gegevens op te slaan. |