Er zijn twee hoofdtypen geheugen in een systeemeenheid:

1. Primair geheugen (hoofdgeheugen):

- Random Access Memory (RAM): RAM is het primaire type geheugen dat door de CPU wordt gebruikt om gegevens en instructies op te slaan die momenteel worden verwerkt. Het is een vluchtig geheugen, wat betekent dat de inhoud ervan verloren gaat wanneer de computer wordt uitgeschakeld of de stroom wordt onderbroken.

- Cachegeheugen: Cachegeheugen is een klein, snel geheugen waarin veelgebruikte gegevens en instructies worden opgeslagen. Het fungeert als buffer tussen de CPU en het RAM, waardoor de gemiddelde tijd die de CPU nodig heeft om toegang te krijgen tot gegevens wordt verkort.

2. Secundair geheugen (hulpgeheugen):

- Harde schijf (HDD): HDD is een traditioneel mechanisch opslagapparaat dat magnetische schijven gebruikt om grote hoeveelheden gegevens op te slaan. Het is een niet-vluchtig geheugen, wat betekent dat de inhoud ervan behouden blijft, zelfs als de computer is uitgeschakeld.

- Solid-State Drive (SSD): SSD is een nieuwer type opslagapparaat dat flash-geheugen gebruikt in plaats van draaiende schijven. Het biedt aanzienlijk hogere lees- en schrijfsnelheden vergeleken met HDD's.

- Optisch station: Optische stations gebruiken optische schijven zoals cd's, dvd's en Blu-rays om gegevens te lezen en te schrijven. Ze worden vaak gebruikt voor langdurige opslag van bestanden, software-installatie en gegevensback-up.

Samenvattend omvat het geheugen in de systeemeenheid primair geheugen (RAM en cache) voor tijdelijke opslag van gegevens en instructies tijdens verwerking en secundair geheugen (HDD, SSD, optische drive) voor langdurige opslag en ophalen van grote hoeveelheden gegevens. De combinatie van primair en secundair geheugen is cruciaal voor het efficiënt functioneren van een computersysteem.