Fabrikanten van harde schijven gebruiken decimale (grondtal 10) voorvoegsels voor opslagcapaciteit, terwijl computers binaire (grondtal 2) voorvoegsels gebruiken. Dit verschil in nummeringssystemen resulteert in de "ontbrekende" opslagruimte.
In het decimale systeem vertegenwoordigt een kilo (k) 1000 eenheden, een mega (M) vertegenwoordigt 1000 kilobytes, enzovoort. Daarentegen vertegenwoordigt een binaire kilo 1024 eenheden, een binaire mega (MiB) vertegenwoordigt 1024 kibibytes, enz.
Daarom heeft een harde schijf van 250 GB feitelijk een capaciteit van 250 x 1000 x 1000 x 1000 bytes =250.000.000.000 bytes. Wanneer Windows of andere besturingssystemen de capaciteit van de schijf rapporteren, converteren ze deze waarde naar het binaire systeem:
250.000.000.000 / 1024 / 1024 / 1024 ≈ 232,83 GiB
Deze waarde wordt doorgaans naar beneden afgerond op 232 GB. De "ontbrekende" 17,17 GB aan opslagruimte is gereserveerd voor overhead van het bestandssysteem, zoals de hoofdbestandstabel (MFT) en andere interne structuren. |