Een team van wetenschappers heeft onthuld hoe de Romeinse “poort naar de hel” in Hierapolis in Turkije zijn slachtoffers doodde.

De plek, bekend als het Plutonium, was een tempel gewijd aan de god Pluto en er werd aangenomen dat het een ingang naar de onderwereld was.

Onderzoekers van de Universiteit van North Carolina in Chapel Hill en de Italiaanse Nationale Onderzoeksraad gebruikten een combinatie van archeologisch bewijsmateriaal en computermodellen om aan te tonen dat het Plutonium een ​​dodelijk gas vrijgaf dat mensen onmiddellijk zou kunnen doden.

Het gas, bekend als koolstofdioxide, kwam vrij uit een scheur in de aardkorst en zou geconcentreerd zijn geweest in een kleine, afgesloten ruimte.

Slachtoffers zouden door het gas zijn overvallen en binnen enkele seconden zijn overleden.

De onderzoekers geloven dat het Plutonium een ​​plaats was waar mensen werden geofferd aan Pluto, en dat het gas werd gebruikt om een ​​snelle en pijnloze dood te garanderen.

De bevindingen, gepubliceerd in het tijdschrift Antiquity, werpen nieuw licht op een van de meest mysterieuze en gevaarlijke plekken in de antieke wereld.

Hoe het plutonium werkte

Het Plutonium was een complex bouwwerk dat een tempel, een binnenplaats en een grot omvatte.

De grot bevond zich op de bodem van een steile klif en was de bron van het kooldioxidegas.

Het gas zou uit de scheur in de aardkorst zijn vrijgekomen en de grot in zijn gestroomd.

De grot was klein en afgesloten, en het gas zou snel een dodelijke concentratie hebben bereikt.

Slachtoffers zouden de grot in zijn geleid, waar ze door het gas zouden zijn overweldigd en binnen enkele seconden zouden zijn gestorven.

De slachtoffers van het Plutonium

De onderzoekers denken dat het Plutonium werd gebruikt om mensen aan Pluto te offeren.

De slachtoffers zouden criminelen of krijgsgevangenen zijn geweest en als vervangbaar zijn beschouwd.

De onderzoekers schatten dat er door de eeuwen heen mogelijk honderden mensen zijn geofferd in het Plutonium.

Het Plutonium vandaag

Het Plutonium is nog steeds een populaire toeristische bestemming, hoewel bezoekers de grot niet meer mogen betreden.

De site herinnert aan de kracht van de natuur en aan de donkere kant van de menselijke geschiedenis.