Tot voor kort , de derde - wereld landen gemakkelijker aanvaard de moderne wereld afgedankte computerapparatuur . Deze computers werden gebruikt in scholen , woningen of bedrijven aan de andere kant van de wereld , waar de technologie niet had geboekt op dezelfde snelheid . Vanaf 2011 , hebben nog minder ontwikkelde landen begonnen met computer teruggooi te weigeren . Zij kunnen op grond van het feit dat ze vol met giftige stoffen , in minder dan aanvaardbare staat veilig voor gebruik , of te worden geweigerd omdat de technologie in - wegen genoeg heeft gedaan om effectief te regeren deze oude machines achterhaald aan de andere kant van de wereld , als goed.
Toxinen

overtollige 20 miljoen ton e - afval wordt jaarlijks wereldwijd geproduceerd , en niet alle delen van de wereld hebben een strategie om te gaan met het, volgens een artikel gepubliceerd in Science Daily in september 2009 . Op veel plaatsen zijn computers gewoon gegooid op dezelfde plaats als de andere trash - stortplaatsen en stortplaatsen - waar ze vrij te logen hun toxische stoffen in de omringende bodem en , op zijn beurt , de grondwaterstand en de voedselketen van de mensen wonen in de buurt. In de meeste ontwikkelde landen , wetten zijn in de plaats waarin het mandaat van de recycling van computers aan giftige chemische stoffen uit de buurt van mensen te houden .
Onregelmatige Recycling

Terwijl recycling programma's zijn op zijn plaats in de wereld , wetten om recycling eisen niet zijn, wat leidt tot de lukrake en gevaarlijke verwijdering van computers op een regelmatige basis . Zelfs in de Verenigde Staten deze wetten worden overgelaten aan de individuele staten , en niet allemaal hebben gekregen aan boord van de recycling trein . Veel grote elektronica-winkels in de Verenigde Staten deelnemen aan deze programma's en bieden hun klanten krediet voor een in-store aankoop als ze terugkeren van hun ongebruikte computers , maar er zijn nog steeds veel computers weggegooid in plaats van goed te recyclen .
< br > Trading afval

een groot deel van het elektronisch afval dat zijn weg naar ontwikkelingslanden maakt wordt er gebracht door hebzuchtige zakenmensen . Onder het mom van een recycling -of herbestemming zaken , zullen bedrijven verzamelen, vervoeren en dumpen oude computerapparatuur in de armere landen waar de regelgeving is laks of afwezig is . Betaald door de moderne economieën aan het e-waste probleem aan te pakken , deze nevelachtige corporaties gewoon het probleem verplaatsen ergens anders . Totdat er een gezamenlijke inspanning om dit soort handel beperken , en recycling wetten wereldwijd af te dwingen , zal onze oude computers nog steeds een bedreiging voor de wereldwijde gezondheid en milieu.