Social hacking is een soort aanval waarbij individuen worden gemanipuleerd om vertrouwelijke informatie vrij te geven of acties uit te voeren die de veiligheid in gevaar brengen. In tegenstelling tot technisch hacken dat zich richt op het exploiteren van softwarekwetsbaarheden, is sociaal hacken afhankelijk van menselijke psychologie en bedrog. Het maakt gebruik van het vertrouwen en de goede wil van mensen om ongeoorloofde toegang of informatie te verkrijgen.
Hier is een overzicht:
* Het doel: Het doel van de aanvaller is om toegang te krijgen tot gevoelige gegevens, systemen of netwerken door gebruik te maken van menselijke zwakheden in plaats van technische gebreken.
* Technieken: Sociale hackers gebruiken verschillende tactieken, waaronder:
* Voorwendsel: Een vals scenario of valse identiteit creëren om informatie te verkrijgen. U kunt zich bijvoorbeeld voordoen als een medewerker van de technische ondersteuning om iemand te misleiden zodat hij wachtwoorden prijsgeeft.
* Aas: Het aanbieden van iets verleidelijks (zoals een gratis cadeaubon of download) om slachtoffers ertoe te verleiden op kwaadaardige links te klikken of malware te downloaden.
* Phishing: Het verzenden van misleidende e-mails of berichten die zijn ontworpen om ontvangers te misleiden om gevoelige informatie vrij te geven, zoals gebruikersnamen, wachtwoorden of creditcardgegevens.
* Quid Pro Quo: Het aanbieden van een dienst of gunst in ruil voor informatie.
* Bumpergat: Een bevoegd persoon volgen naar een beperkt gebied zonder de juiste autorisatie.
* Schoudersurfen: Kijken hoe iemand zijn wachtwoord of andere gevoelige informatie invoert.
* Dumpsterduiken: Zoeken in de prullenbak naar weggegooide documenten die gevoelige informatie bevatten.
* Waarom het effectief is: Mensen zijn vaak de zwakste schakel in de beveiliging. We zijn vatbaar voor emotionele manipulatie, vertrouwen gemakkelijk en zijn ons mogelijk niet bewust van social engineering-tactieken.
Kortom, sociaal hacken gaat over het manipuleren van mensen, niet over technologie. Het is een krachtige aanvalsvector omdat het traditionele beveiligingsmaatregelen omzeilt, zoals firewalls en inbraakdetectiesystemen, die zijn ontworpen om bescherming te bieden tegen technische aanvallen. |