Hier is een uitsplitsing:

* vroege dagen van computergebruik: In de begindagen van personal computers was beveiliging geen grote zorg. Mensen waren meer gericht op de nieuwigheid van het berekenen en het verkennen van het potentieel ervan.

* nieuwsgierigheid en experimenten: Sommige vroege programmeurs waren nieuwsgierig naar het manipuleren van code en systemen. Deze experimenten leidden tot het creëren van programma's die zelf kunnen repliceren en verspreiden.

* Gebrek aan bewustzijn: Er was weinig begrip van de potentiële schade die deze programma's konden veroorzaken. Het concept van kwaadaardige intentie was niet heersen.

Het is belangrijk op te merken dat:

* Het eerste virus: Het eerste bekende computervirus, "Creeper", werd eigenlijk gemaakt door een programmeur bij BBN Technologies genaamd Bob Thomas in 1971. Het was ontworpen om een ​​zelfreplicerend programma te zijn dat zich over een netwerk zou verspreiden. Het was echter niet bedoeld om kwaadaardig te zijn.

* kwaadaardige intentie: Terwijl vroege virussen meestal speelse experimenten waren, ontstond het concept van kwaadaardige intentie later. Mensen begonnen virussen te gebruiken voor persoonlijk gewin, sabotage of bekendheid.

Dus, hoewel er geen specifieke uitvinder met een kwaadaardig doel was, kan de evolutie van computervirussen worden toegeschreven aan een combinatie van factoren:

* nieuwsgierigheid en experimenten: De wens om de grenzen van informatica te verkennen.

* Gebrek aan beveiligingsbewustzijn: De afwezigheid van kennis en bewustzijn over de potentiële risico's van zelfreplicerende programma's.

* Opkomende kwaadaardige intentie: De wens om deze programma's te gebruiken voor persoonlijk gewin of sabotage.

Het is cruciaal om te onthouden dat hoewel vroege virussen mogelijk onbedoeld waren, de evolutie van kwaadaardige virussen aanzienlijke gevolgen heeft gehad, wat leidt tot de ontwikkeling van geavanceerde cybersecurity -maatregelen.