| OSI staat voor Open Systemen Interconnectie. Het is een referentiemodel dat de architectuur en protocollen beschrijft die nodig zijn voor de communicatie tussen computersystemen. Het OSI-model is in de jaren zeventig en tachtig ontwikkeld door de Internationale Organisatie voor Standaardisatie (ISO).
Het OSI-model bestaat uit zeven lagen, die elk een specifieke functie vervullen. De lagen zijn:
* Fysieke laag: Deze laag is verantwoordelijk voor de fysieke overdracht van gegevens tussen apparaten. Het omvat de fysieke media, zoals kabels of radiogolven, evenals de protocollen die worden gebruikt om gegevens te coderen en te decoderen.
* Datalinklaag: Deze laag zorgt ervoor dat gegevens betrouwbaar tussen apparaten worden verzonden. Het bevat protocollen voor foutdetectie en -correctie, stroomcontrole en adressering.
* Netwerklaag: Deze laag is verantwoordelijk voor het routeren van gegevens tussen apparaten op verschillende netwerken. Het bevat protocollen voor het vinden van de beste route tussen apparaten en voor het beheren van de gegevensstroom tussen netwerken.
* Transportlaag: Deze laag zorgt ervoor dat gegevens betrouwbaar tussen applicaties worden geleverd. Het bevat protocollen voor het tot stand brengen van verbindingen tussen applicaties en om ervoor te zorgen dat gegevens in de juiste volgorde worden afgeleverd.
* Sessielaag: Deze laag is verantwoordelijk voor het beheer van de dialoog tussen applicaties. Het bevat protocollen voor het opzetten van sessies en voor het onderhouden van de status van een sessie.
* Presentatielaag: Deze laag is verantwoordelijk voor het formatteren van gegevens, zodat deze door applicaties kunnen worden begrepen. Het bevat protocollen voor het converteren van gegevens tussen verschillende formaten en voor het coderen van gegevens.
* Applicatielaag: Deze laag is verantwoordelijk voor het verzorgen van de interface tussen applicaties en het netwerk. Het bevat protocollen voor specifieke toepassingen, zoals e-mail, surfen op het web en het delen van bestanden.
Het OSI-model is een conceptueel raamwerk dat kan worden gebruikt om de architectuur van elk communicatiesysteem te begrijpen. Het is geen specifieke implementatie, maar het biedt een gemeenschappelijk vocabulaire en een reeks concepten die kunnen worden gebruikt om verschillende communicatiesystemen te beschrijven en te vergelijken. |
