Hier volgt een overzicht van de belangrijkste verschillen:

* Taakplanning: Niet-realtime besturingssystemen gebruiken planningsalgoritmen die zich richten op het maximaliseren van de doorvoer of het minimaliseren van de gemiddelde wachttijden. Ze bieden geen garanties over wanneer een taak zal worden uitgevoerd. Realtime besturingssystemen maken gebruik van op prioriteiten gebaseerde planning om een ​​tijdige voltooiing van taken te garanderen.

* Deterministisch gedrag: Niet-realtime besturingssystemen vertonen niet-deterministisch gedrag, wat betekent dat de reactietijd op een gebeurtenis of verzoek kan variëren, afhankelijk van de systeembelasting en andere factoren. RTOS's streven naar deterministisch gedrag, wat voorspelbare en consistente responstijden betekent.

* Onderbrekingsafhandeling: Hoewel niet-realtime besturingssystemen interrupts afhandelen, beschikken ze niet over mechanismen om de tijdige verwerking van interrupts te garanderen die cruciaal zijn voor real-time toepassingen. RTOS'en geven prioriteit aan en verwerken interrupts snel om deadlines te halen.

* Toepassingen: Niet-realtime besturingssystemen worden gebruikt voor algemeen computergebruik, zoals desktop-pc's, laptops en servers met toepassingen zoals tekstverwerkers, webbrowsers en games. Realtime besturingssystemen worden gebruikt in toepassingen waarbij tijdige reacties van cruciaal belang zijn, zoals industriële besturingssystemen, medische apparatuur en ruimtevaartsystemen.

* Voorbeelden: Windows, macOS, Linux (indien niet geconfigureerd als RTOS) en Android zijn voorbeelden van niet-realtime besturingssystemen.

Als de applicatie enige vertraging kan tolereren zonder storingen of schade te veroorzaken, is een niet-realtime besturingssysteem voldoende. Als nauwkeurige timing en reactievermogen van het grootste belang zijn, is een RTOS noodzakelijk.