| De Linux-onderhoudscyclus varieert aanzienlijk, afhankelijk van de specifieke distributie (zoals Ubuntu, Fedora, Debian, CentOS, enz.) en zelfs het specifieke pakket binnen die distributie. Er is geen enkele, universele cyclus. We kunnen de belangrijkste aspecten echter generaliseren:
Belangrijke fasen en overwegingen:
* Ontwikkeling/testen: Nieuwe functies en bugfixes worden voortdurend ontwikkeld en getest in onstabiele of rolling release-repository's. Deze fase is bedoeld voor early adopters die bereid zijn om met instabiliteit om te gaan.
* Uitgave: Zodra een distributie een versie stabiel genoeg acht, wordt deze vrijgegeven. Dit is doorgaans een grote verhoging van het versienummer (bijvoorbeeld Ubuntu 22.04, Fedora 38).
* Ondersteunde levensduur: Dit is een cruciaal aspect. Distributies bepalen hoe lang ze beveiligingsupdates, bugfixes en soms zelfs nieuwe functies voor een bepaalde release zullen bieden. Deze periode varieert dramatisch:
* Long Term Support (LTS)-releases: Deze zijn specifiek ontworpen voor langere ondersteuningsperioden, vaak 5 jaar of langer voor beveiligingsupdates, soms met verlengde ondersteuningscontracten tegen betaling. Ze zijn ideaal voor productieservers en systemen die stabiliteit vereisen. Voorbeelden hiervan zijn Ubuntu LTS-releases en CentOS Stream (wat enigszins anders is, zie hieronder).
* Short Term Support (STS)-releases: Deze releases krijgen updates voor een veel kortere periode, vaak 6-12 maanden. Ze zijn geweldig voor het testen van nieuwe functies en om voorop te blijven lopen, maar zijn niet geschikt voor kritieke systemen.
* Rolling release-distributies: Deze (zoals Arch Linux) hebben geen vaste releasecycli. Ze worden voortdurend bijgewerkt, wat betekent dat u altijd over de nieuwste versie van alles beschikt. Dit biedt de nieuwste functies, maar kan ook instabiliteit met zich meebrengen.
* Einde levensduur (EOL): Zodra de ondersteuningsperiode afloopt, biedt de distributie geen beveiligingsupdates meer. Het uitvoeren van niet-ondersteunde versies brengt aanzienlijke veiligheidsrisico's met zich mee en moet in productieomgevingen worden vermeden. Het is essentieel om vóór EOL te upgraden naar een ondersteunde versie.
* Beveiligingsupdates: Deze zijn van cruciaal belang en worden doorgaans buiten de hoofdreleasecyclus vrijgegeven om kwetsbaarheden aan te pakken. De frequentie en snelheid ervan zijn afhankelijk van de ernst van de kwetsbaarheid.
* Backports: Soms kunnen beveiligingsreparaties of kritieke bugfixes voor oudere versies worden teruggezet (toegepast op oudere releases), vooral voor LTS-distributies. Dit is echter niet altijd gegarandeerd en kan uiteindelijk stoppen als de oudere release de EOL nadert.
Specifieke distributieoverwegingen:
* Op Red Hat gebaseerde distributies (RHEL, CentOS, AlmaLinux): Deze hebben doorgaans een zeer lange ondersteuningslevenscyclus, waarbij de nadruk ligt op stabiliteit en langdurig bedrijfsgebruik. CentOS Stream is een uitzondering:het komt dichter in de buurt van een rolling release-model.
* Op Debian gebaseerde distributies (Debian, Ubuntu): Deze bieden zowel LTS- als STS-releases en bieden een reeks opties, afhankelijk van de behoeften.
* Fedora: Deze distributie staat bekend als baanbrekend; de releases hebben een kortere ondersteuningslevenscyclus, waardoor het minder geschikt is voor productie, maar uitstekend geschikt is voor het testen en verkennen van nieuwe technologieën.
In het kort: Het begrijpen van de specifieke onderhoudscyclus van uw Linux-distributie is van cruciaal belang voor het plannen van updates, het beveiligen van uw systemen en het vermijden van beveiligingsproblemen. Controleer altijd de officiële documentatie voor uw distributie om de ondersteuningstijdlijn te bepalen en dienovereenkomstig te plannen. |