Windows vs. Unix -kernels:een vergelijking

Hoewel zowel Windows als Unix-gebaseerde besturingssystemen (zoals Linux, MacOS, enz.) Een gebruikersinterface bieden en bronnen beheren, verschillen hun onderliggende kernels aanzienlijk. Hier is een uitsplitsing van de belangrijkste verschillen:

architectuur:

* Windows: Gebruikt A monolithische kernel , wat betekent dat de kernel een enkele, strak geïntegreerde eenheid is. Alle componenten zijn aan elkaar gekoppeld, inclusief stuurprogramma's, bestandssystemen en netwerkprotocollen. Dit maakt het moeilijker om te wijzigen en foutopsporing, maar biedt voordelen in prestaties en resource management.

* Unix: Gebruikt voornamelijk A microkernel -architectuur , waarbij de kern kernel klein is en essentiële functies verwerkt. Andere componenten, zoals apparaatstuurprogramma's en bestandssystemen, worden uitgevoerd als afzonderlijke processen genaamd "User-Space Servers". Deze modulariteit zorgt voor eenvoudigere aanpassing en foutopsporing, maar kan leiden tot overheadprestaties.

licentie:

* Windows: Proprietaire software ontwikkeld door Microsoft, met een gesloten-source-model. Dit betekent dat de broncode niet openbaar beschikbaar is en gebruikers moeten een licentie kopen om het besturingssysteem te gebruiken.

* Unix: Oorspronkelijk ontwikkeld door Bell Labs, werd de broncode vrijgegeven onder een niet-exclusieve licentie. Dit leidde tot verschillende UNIX-achtige besturingssystemen, waaronder Linux (GNU General Public License), MacOS (eigen maar met enkele open-source componenten) en Solaris (eigen).

Bestandssysteem:

* Windows: Gebruikt zijn eigen eigen bestandssystemen zoals NTFS (nieuw technologiebestanden System) en FAT32 (bestandsallocatie tabel 32).

* Unix: Traditioneel maakt gebruik van een op hiërarchie gebaseerd bestandssysteem met een rootmap (/) en verschillende bestandssystemen worden er bovenop geïmplementeerd, zoals ext2/3/4 (Linux), HFS+ (macOS) en ZFS (open-source).

Beveiliging:

* Windows: Bekend om zijn kwetsbaarheid voor malware en beveiligingsinbreuken, vooral in eerdere versies. Microsoft heeft echter aanzienlijke stappen gezet om de beveiliging te verbeteren met functies zoals User Account Control (UAC) en Windows Defender.

* Unix: Over het algemeen als veiliger beschouwd vanwege de nadruk op het principe van het minste privilege, wat betekent dat processen alleen de nodige machtigingen hebben om te werken. Bovendien zorgt het open-source karakter van UNIX-achtige systemen voor meer betrokkenheid van de gemeenschap bij het identificeren en patchen van beveiligingsfouten.

multitasking:

* Windows: Gebruikt preventief multitasking , waar het besturingssysteem beslist welk proces wordt uitgevoerd en hoe lang, zelfs als een ander proces klaar is. Dit biedt een responsievere gebruikerservaring, maar kan ertoe leiden dat sommige processen worden uitgehongerd van bronnen.

* Unix: Gebruikt voornamelijk coöperatieve multitasking , waar processen vrijwillig controle opleveren aan anderen. Dit kan leiden tot prestatieproblemen als een proces niet meewerkt. Moderne UNIX-achtige systemen zoals Linux gebruiken echter vaak een hybride aanpak die zowel preventief als coöperatief multitasking combineert.

Andere verschillen:

* Apparaatstuurprogramma's: Windows maakt gebruik van eigen stuurprogramma's, terwijl UNIX-achtige systemen vaak open-source stuurprogramma's beschikbaar hebben voor verschillende apparaten.

* netwerken: Windows gebruikt zijn eigen netwerkstapel, terwijl UNIX-achtige systemen voornamelijk afhankelijk zijn van de TCP/IP-stack.

* opdrachtregelinterface: Windows gebruikt de CMD.exe-shell, terwijl Unix-achtige systemen bash of andere schalen gebruiken, die een krachtigere en flexibeler commandijnservaring bieden.

Conclusie:

Windows en Unix -kernels zijn onderscheiden in hun ontwerpfilosofieën, licentiemodellen en functies. Windows richt zich op een uniforme en gebruiksvriendelijke ervaring, terwijl Unix de nadruk legt op flexibiliteit, modulariteit en beveiliging. Beide hebben hun voor- en nadelen, en de keuze tussen hen komt vaak neer op specifieke behoeften en voorkeuren.