1. Redacteur: Een teksteditor die speciaal is ontworpen voor het schrijven van code. Dit omvat vaak functies zoals:

* Syntaxisaccentuering: Kleurt verschillende delen van de code (trefwoorden, variabelen, commentaar) voor verbeterde leesbaarheid en foutdetectie.

* Codevoltooiing: Stelt codefragmenten voor terwijl u typt, waardoor de ontwikkeling wordt versneld.

* Integratie van foutopsporingstools: Mogelijkheid om breekpunten in te stellen en rechtstreeks door de code te stappen in de editor.

* Geïntegreerd versiebeheer: Maakt het mogelijk om rechtstreeks vanuit de editor met Git of andere versiebeheersystemen te werken.

2. Compiler of tolk: Vertaalt de broncode (geschreven in een voor mensen leesbare taal zoals C++, Java, Python) naar machinaal leesbare instructies die een computer kan uitvoeren.

* Compilers: Vertaal het hele programma in één keer naar een uitvoerbaar bestand.

* Tolken: Vertaal de code en voer deze regel voor regel uit.

3. Foutopsporing: Helpt bij het identificeren en oplossen van fouten (bugs) in de code. Kenmerken omvatten doorgaans:

* Breekpunten: Pauzeert de uitvoering bij specifieke coderegels.

* Stappen: Voert de code regel voor regel uit, waardoor inspectie van variabele waarden mogelijk is.

* Kijkpunten: Bewaak de waarden van specifieke variabelen.

* Stackinspectie aanroepen: Toont de volgorde van functieaanroepen.

4. Linker (voor gecompileerde talen): Combineert de gecompileerde code uit meerdere bronbestanden en bibliotheken in één uitvoerbaar programma.

5. Bibliotheken en raamwerken: Vooraf geschreven codemodules die gemeenschappelijke functies en functionaliteiten bieden, waardoor ontwikkelaars tijd en moeite besparen. Deze kunnen variëren van basisinvoer-/uitvoerfuncties tot complexe grafische gebruikersinterfaces (GUI's) of machine learning-algoritmen.

6. Bouwsysteem (bijv. Make, CMake, Gradle): Automatiseert het proces van het compileren, koppelen en verpakken van de software. Dit zorgt voor consistentie en vereenvoudigt het bouwproces, vooral bij grotere projecten.

7. Ontwikkelomgeving (IDE): Een geïntegreerde reeks tools die de editor, compiler/interpreter, debugger en andere ontwikkeltools samenbrengt in één enkele applicatie. Populaire voorbeelden zijn Visual Studio, Eclipse, IntelliJ IDEA en Xcode. Veel IDE's omvatten ook:

* Projectmanagement: Organisatie van broncodebestanden, bibliotheken en build-instellingen.

* Refactoringtools: Verbeter de codestructuur en leesbaarheid zonder de functionaliteit ervan te veranderen.

* Framework-integratie testen: Ondersteuning voor het uitvoeren van unit-tests en andere geautomatiseerde tests.

8. Versiebeheersysteem (VCS): Houdt wijzigingen in de broncode in de loop van de tijd bij, zodat ontwikkelaars effectief kunnen samenwerken en indien nodig kunnen terugkeren naar eerdere versies. Git is de meest populaire VCS.

Dit zijn de fundamentele componenten. De specifieke kenmerken en hulpmiddelen van een computerontwikkelsysteem zullen variëren afhankelijk van de programmeertaal, het type software dat wordt ontwikkeld en de voorkeuren van de ontwikkelaars.