1. Pingtest (ICMP-echoverzoek): Deze test verifieert de basisnetwerkconnectiviteit. Het verzendt een ICMP-echoverzoek (een eenvoudig "ben je daar?") pakket naar een opgegeven IP-adres of hostnaam (bijvoorbeeld google.com). Bij een succesvolle ping ontvangt u een ICMP-echoantwoord, wat aangeeft dat het doel bereikbaar is en dat de netwerkinfrastructuur (routers, switches, enz.) tussen uw systeem en het doel correct functioneert.

* Waarom het nodig is: Een mislukte ping wijst vaak op directe problemen, zoals een verkeerd geconfigureerde netwerkinterfacekaart (NIC), onjuiste netwerkinstellingen (IP-adres, subnetmasker, gateway), problemen met de netwerkkabel of problemen met het netwerk zelf (router defect, problemen met de DNS-server). Het is het eerstelijns diagnosehulpmiddel voor fundamentele netwerkverbindingsproblemen.

2. Traceroute (of Tracert): Deze test traceert het pad dat een pakket aflegt om een ​​bestemming te bereiken. Het verzendt pakketten met toenemende Time To Live (TTL)-waarden. Elke router langs het pad verlaagt de TTL; wanneer deze nul bereikt, stuurt de router een ICMP Time Exceeded-bericht terug naar de afzender. Traceroute geeft de IP-adressen en responstijden van elke hop weer, waardoor potentiële knelpunten of faalpunten zichtbaar worden.

* Waarom het nodig is: Als een ping mislukt, helpt traceroute de exacte locatie van het probleem te achterhalen. Het laat zien welk router- of netwerksegment het probleem veroorzaakt, waardoor gerichtere probleemoplossing mogelijk is. Het is ook waardevol voor het identificeren van netwerkcongestie of -vertragingen, omdat een hoge latentie bij een bepaalde hop duidt op een probleem met dat segment van het netwerk.

Deze twee tests zijn complementair. Een ping-test controleert de algehele bereikbaarheid, terwijl een traceroute-test gedetailleerde informatie biedt over het gevolgde pad, wat helpt bij het opsporen van de bron van netwerkcommunicatieproblemen.