* 128-bit computergebruik: Dit is een potentiële opvolger, die aanzienlijk grotere adresruimtes biedt en de mogelijkheid om veel grotere aantallen direct te verwerken. De acceptatie ervan is echter beperkt vanwege de aanzienlijke complexiteit en prestatie-implicaties van het implementeren en gebruiken van 128-bits registers en instructies. Het wordt vooral aangetroffen in gespecialiseerde krachtige computertoepassingen.

* Uitbreidingen naar 64-bit architecturen: In plaats van een volledige architectonische verandering richten veel verbeteringen zich op het verbeteren van 64-bits systemen. Dit omvat zaken als:

* Geavanceerde instructiesets: Instructiesets zoals AVX-512 (en zijn voorgangers) verbeteren de prestaties aanzienlijk binnen het 64-bits raamwerk voor specifieke taken zoals vectorverwerking.

* Memory-adresseringstechnieken: Technieken zoals geheugensegmentatie en paging zorgen ervoor dat 64-bits systemen effectief meer geheugen kunnen beheren dan de theoretische limiet die wordt gesuggereerd door de 64-bits adresruimte.

* Gespecialiseerde architecturen: Er zijn verschillende computerparadigma's (zoals quantum computing en neuromorphic computing) in opkomst, maar deze zijn niet op dezelfde manier directe opvolgers. Ze komen tegemoet aan verschillende behoeften en zijn vaak niet direct vergelijkbaar met traditionele 64-bits processors.

Kortom, er is geen enkele, universeel aanvaarde ‘64-bit opvolger’. De evolutie gaat meer over verbeteringen en gespecialiseerde architecturen dan over een schone sprong naar een groter geheel getal. De 64-bits architectuur zal waarschijnlijk nog vele jaren dominant blijven voor algemeen computergebruik, waarbij prestatieverbeteringen en gespecialiseerde verwerking de behoefte aan grotere adresruimten en meer verwerkingskracht opvangen.