| Windows 95 had geen echte multiprocessing in de zin dat het niet meerdere processen tegelijkertijd op meerdere CPU-kernen kon uitvoeren. Er werd gebruik gemaakt van preventieve multitasking systeem, wat betekent dat het besturingssysteem zeer snel tussen verschillende processen schakelde, waardoor de illusie ontstond van parallelle uitvoering. Dit gebeurde echter op een enkele CPU-kern; als u een multi-coreprocessor had, zou Windows 95 slechts één kern tegelijk gebruiken.
In wezen was de architectuur van Windows 95 een belangrijke beperking. Het was ontworpen voor een wereld met één processor en miste de noodzakelijke kernelarchitectuur om effectief gebruik te kunnen maken van meerdere processors. Hoewel het meerdere *threads* binnen één proces kon verwerken (via 32-bits applicaties die gebruik maken van threads), kon het niet echt meerdere onafhankelijke processen gelijktijdig uitvoeren op meerdere CPU's. Dit belemmerde de prestaties op multi-coresystemen aanzienlijk, een probleem dat werd opgelost in latere Windows-versies zoals Windows NT. |
