De documentaire onthult schokkende verhalen van arbeidsmigranten die te maken hebben gehad met slechte lonen, onveilige werkomgevingen en discriminatie. In de landbouwsector melden werknemers dat ze lange uren werken zonder pauzes en de juiste veiligheidsuitrusting, waarbij ze te maken krijgen met gevaren zoals blootstelling aan chemicaliën zonder adequate bescherming. De zorgsector is een ander zorgpunt, waar arbeidsmigranten vaak worden uitgebuit door nulurencontracten, lage lonen en een gebrek aan ondersteuning.

Een bijzonder boeiend segment bevat een interview met een Braziliaanse man die betrokken was bij een ernstig arbeidsongeval. Ondanks dat hij aanzienlijke verwondingen opliep, werd hem door zijn werkgever de juiste medische hulp ontzegd en werd hij uiteindelijk terug naar Brazilië gedeporteerd. Dergelijke gevallen illustreren de diepe tekortkomingen in het systeem en de noodzaak van strengere regelgeving om migrerende werknemers te beschermen tegen gewetenloze werkgevers.

"Broken Promises" legt ook gevallen bloot waarin wervingsbureaus migrantenarbeiders exorbitante vergoedingen in rekening hebben gebracht om hen werk in Groot-Brittannië te bezorgen. Deze instanties jagen vaak op kwetsbare individuen die wanhopig op zoek zijn naar kansen en misbruik maken van hun gebrek aan kennis over hun rechten. De documentaire roept op tot meer regulering van deze instanties en een betere handhaving van de bestaande wetten om dergelijke wanpraktijken te voorkomen.

De film presenteert een duidelijke aanklacht tegen het onvermogen van de Britse regering om de regelgeving af te dwingen en arbeidsmigranten te beschermen. Het stelt dat opeenvolgende regeringen er niet in zijn geslaagd dit probleem effectief aan te pakken en hebben bijgedragen aan het voortduren van uitbuiting en ondermaatse arbeidsomstandigheden.

Het is echter belangrijk op te merken dat hoewel ‘Broken Promises’ een somber beeld schetst van de ervaringen van arbeidsmigranten in Groot-Brittannië, er de afgelopen jaren enkele positieve ontwikkelingen zijn ontstaan. De regering heeft bijvoorbeeld nieuwe wetgeving geïntroduceerd om arbeidsuitbuiting aan te pakken, zoals de Modern Slavery Act en de Gangmasters and Labour Abuse Authority (GLAA). Deze maatregelen hebben ertoe bijgedragen de vervolging van en het bewustzijn over arbeidsuitbuiting te vergroten, hoewel er meer moet worden gedaan om de volledige implementatie en doeltreffendheid ervan te garanderen.

Daarnaast zijn er inspanningen binnen het maatschappelijk middenveld en de particuliere sector om ethische behandeling en eerlijke arbeidsomstandigheden voor migrerende werknemers te bevorderen. Sommige werkgevers passen actief verantwoorde wervingspraktijken toe, onderschrijven ethische gedragscodes en werken samen met migrantenorganisaties om een ​​betere werknemersvertegenwoordiging te garanderen.

Concluderend dient 'Broken Promises:The Migrant Worker's Story' als een krachtige aanklacht tegen de uitbuiting en mishandeling waarmee arbeidsmigranten in Groot-Brittannië worden geconfronteerd. Het dringt er bij de regering op aan om onmiddellijke en beslissende actie te ondernemen om deze kwetsbare individuen te beschermen, de regelgeving af te dwingen en uitbuitende werkgevers ter verantwoording te roepen. Hoewel de documentaire een overwegend negatief beeld schetst, moedigt zij ook een dialoog aan over het creëren van positieve verandering en het bevorderen van een samenleving die de rechten en bijdragen van migrerende werknemers waardeert en respecteert.